Een ‘operatie’ op grote hoogte.
Je kunt zo zien dat John (50) en Nathan (23) vader en zoon zijn. Naast uiterlijke overeenkomsten hebben beide mannen een warm hart voor de zorg én een eigen bedrijf dat onderhoudswerkzaamheden uitvoert in het groen.
Dat zij toch ook wel degelijk verschillen, wordt ons al snel duidelijk. Tijdens dit interview zit Nathan op het puntje van zijn stoel. Zodra het gesprek beëindigd is, zal hij er vandoor sprinten om met zijn nieuwe Nissan Patrol nog even ergens langs te gaan. John is al in wat rustiger vaarwater terecht gekomen. Hij laat ons zijn zelfgemaakte walnotenwijn proeven.
Vader en zoon wonen aan de Postweg 26 in De Glind. John wist in 2018 samen met zijn vrouw Philippine dit huis met een stuk grond en enkele schuren te kopen. Ze zijn erg blij om nu een eigen plek te hebben in De Glind. Het huis wordt verwarmd door hun ‘Snip-o-matic’, een houtsnipperkachel. Door het duurzaam gebruik van houtsnippers in deze kachel, zijn ze zelfvoorzienend wat betreft de verwarming en het warm water in huis.
In 2009 kwamen John en Phillippine vanuit Ede hier in De Glind wonen. Eerst in een pand aan de Postweg 51, later aan de Postweg 62. Zij begonnen in het dorp hun gezinshuis, dat ze de naam “Diversorio” (Latijns voor ‘Herberg’) gaven. John had eerder al vele beroepen uitgeoefend, van onderwijzer tot rij-instructeur. Toen hij in contact kwam met jongeren die vastliepen in de maatschappij, ontdekte hij dat het samenwerken in de buitenlucht mogelijkheden voor begeleiding gaf. Hij ontwikkelde motorzaagtrainingen voor jongeren. Ook startte hij zijn bedrijf KluZo, “Klussen met zorg”. John steekt graag de handen uit de mouwen samen met mensen met een verstandelijke beperking of jongeren die even niet naar school kunnen. Hij biedt hen een vorm van dagbesteding door allerhande onderhoudswerkzaamheden uit te voeren aan tuinen, parken en bedrijfsterreinen. Een paar dagen in de week pakt hij met hen buitenklussen aan voor vaste opdrachtgevers. “Terwijl er vaak ingezet wordt op snoeien, is de persoonlijke groei van de deelnemers waar het voor mij om draait”, zegt John hierover.
Ook staat hij graag klaar als er een helpende hand gevraagd wordt bij dorpsactiviteiten en speelt hij in zijn vrije tijd badminton in de gymzaal.
Nathan woont nu nog bij zijn ouders in het dorp. Hij zag voor zichzelf wel een rol weggelegd bij operaties in het ziekenhuis. Maar hij ontdekte al tijdens het eerste jaar van de HBO-V opleiding, dat al dat leerwerk wat er bij kwam kijken niks voor hem was. Hij besloot het roer om te gooien en koos ervoor om een hele andere ‘zorgopleiding’ te gaan doen. Nathan volgde de tweejarige opleiding tot boomverzorger en later werd er ook nog een certificaat ‘European Tree Worker’ door hem behaald. Hij mag zich nu “Gecertificeerd boomspecialist” noemen. Zo kan hij toch met chirurgische precisie zijn operaties uitvoeren, zij het op grote hoogte.
“Ik ben eigenlijk allergisch voor bomen maar neem die hooikoorts en jeuk maar voor lief”, bekent hij ons. Zijn kwaliteit om zich heel snel klimmend in bomen te verplaatsten, is inmiddels alom bekend. Toen hij zich anderhalf jaar geleden inschreef met zijn bedrijf ‘Nathan’s boomzorg’, had hij al snel vaste opdrachtgevers. Inmiddels werkt Nathan zes dagen in de week voor hen.
De eerder door John opgezette motorzaagtraining heeft Nathan inmiddels van hem overgenomen. John blijft liever met zijn voeten op de grond en schuift de klussen in hoge bomen graag aan Nathan door. Die hangt graag gezekerd op grote hoogte zijn snoeikunsten te vertonen.
John ziet altijd wel uitdagingen en kansen. Toen door de Corona-uitbraak de dagbesteding voor John stilviel, bouwde hij twee woonunits in de voormalige garage van het huis. Ook in het gezinshuis, dat voornamelijk gedraaid wordt door Philippine, was zijn hulp welkom nu iedereen door Corona meer aan huis gebonden was. Nathan kon zijn eigen gangetje wel blijven gaan; zijn werk in de buitenlucht ging tijdens de lock-down gelukkig wel door. Hoog in de bomen kon hij overal voldoende afstand houden. Hij beleefde wel een spannend moment toen de boom, waar hij eerder in bezig was, opeens omviel, terwijl hij nog maar net in de volgende geklommen was.
Ook voor de toekomst liggen er uitdagingen. John denkt hardop:”Het huidige gezinshuis zullen we nog wel verder kunnen uitbreiden met een project ‘Begeleid wonen’. De houtsnippers zullen we blijven maken. De kachel zal moeten blijven branden.” John is begonnen met het maken van wijn en wil deze passie ook graag delen met anderen. Het kaasplankje zal dan waarschijnlijk niet ontbreken. Samen met Philippine hoopt John in de toekomst al hun (pleeg)kinderen en kleinkinderen regelmatig over het erf te hebben. De hond (ook met rugzakje) ligt dan heerlijk rustig aan hun voeten.
Terugkijkend op zijn jeugd concludeert Nathan dat hij het fijn vond om in De Glind op te groeien; er waren zoveel activiteiten te doen. Dat de activiteit ‘klimmen’ hem uiteindelijk tot bijzondere hoogte heeft gebracht, blijft toch wel bijzonder. Samen dromen John en Nathan van een fietscrossbaan, bijvoorbeeld op de locatie van het oude zwembad. Dat is toch wel iets wat echt in zo’n bijzonder dorp niet mag ontbreken, vinden zij.
Op de vraag waar hij over 10 jaar zal staan, antwoordt Nathan: “Ik woon dan met mijn gezin elders. Ik wil graag een eigen plek met ook wat ruimte om mij heen. Misschien heb ik tegen die tijd anderen opgeleid waar ik dan mee kan samenwerken binnen mijn eigen bedrijf.”
Hij zal nog regelmatig terugkeren naar de door hem zorgvuldig gesnoeide walnotenboom op het erf van zijn ouders. Alles heeft zo zijn onderhoud nodig.
Meer over Nathan (website is in de maak) www.nathansboomzorg.nl
