Bulldozers, vrachtwagens en mannen in witte pakken,… Wat gebeurt er toch allemaal op Postweg 86? Reden voor het redactieteam van www.glind.nl om eens een kijkje te gaan nemen.
We laten ons verrassen door het levensverhaal van Rieda van Ginkel. Al gauw blijkt dat zij veel te vertellen heeft en nog veel details weet, ook over de geschiedenis van De Glind.
De Boerderij ’t Fluiters Maatje is het geboortehuis van Rieda van Ginkel. In 1953 werd zij één week voor de watersnoodramp geboren. Rieda is wellicht één van de bewoners die het langst in het dorp woonachtig is. Zij heeft dus al vele bewoners en vooral kinderen zien komen en gaan.
De boerderij
Haar vader werd in 1908 geboren in “De Knip”, zo noemden ze vroeger de Ringlaan, in De Glind. Haar moeder kwam uit Voorthuizen en zij zijn in augustus 1940 getrouwd.
In 1939 kocht haar vader het perceel grond met bos en twee moerrassen in De Glind. Hier was vroeger ook de schaatsbaan als het water van het moeras bevroren was. ’t Fluiters Maatje (dit betekent: een stuk land van de Fluiters, oftewel vogels) kwam te koop doordat het braak lag en het een beetje een rommeltje was. Het perceel kreeg toen een nette functie, maar moest eerst ontgonnen worden. De boerderij werd erop gebouwd door de bouwgroep van de Rudolphstichting, die daarna in 1940 aan de huidige Dorpskerk begonnen.
De kuikenbroederij, Broederij Van Ginkel, nam Rieda’s vader mee vanuit zijn ouderlijk huis en hij begon daarnaast een gemengd boerenbedrijf met koeien, varkens en kippen. Later kwamen er ook schapen.
Al vanaf het begin, en later ook toen Rieda het bedrijf overnam, hebben er jongeren vanuit De Glind binnen het bedrijf klusjes gedaan om een centje bij te verdienen. Volgens Rieda vonden zij het belangrijk dat jongeren dan niet hoefden te stelen voor hun geld en iets te doen hadden.
Vader en moeder Van Ginkel kregen twee dochters; Gerda en Rieda. Gerda is zes jaar ouder dan Rieda en had samen met haar man een eigen boerenbedrijf en heeft nu een pension in Barneveld.
Toen Rieda vier jaar oud was, ging zij op Gymnastiek. Dit was een nieuwe activiteit in De Glind, naast onder andere de muziekgroep en de wandelgroep. Haar ouders werden benaderd door de gymleraar Jan Dijkstra met de vraag of Rieda, het kleine hummeltje, mee wilde doen. Rieda bleek talent te hebben en heeft jaren met plezier op Gymnastiek gezeten. Achteraf vindt zij het jammer dat zij hier niet verder in kon gaan, maar er moest tenslotte ook meegewerkt worden op de boerderij.
Op 16-jarige leeftijd kwam Rieda van de huishoudschool en ging daarna echt op de boerderij werken.
Israël
Toen zij 20 jaar oud was, ging zij als vrijwilliger voor drie maanden naar een kibboets in Israël. Zij maakte daar de Jom Kipoer* oorlog mee, die zij gelukkig, samen met de andere meiden die niet naar huis waren gegaan, vanaf veilige afstand vanuit de kibboets kon aanschouwen. Zij kreeg diverse taken, maar vanwege haar boerderij achtergrond werd haar gevraagd de jonge kuikens te kortwieken met een gloeiende draad.
Toen zij weer terugkwam in Nederland begon Rieda in 1974 aan een kraamzorgopleiding. Zij had toen al drie keer geholpen bij bevallingen, onder andere bij haar zus en had daar volgens zeggen aanleg voor. Zij heeft inderdaad haar Ooievaartje gehaald, maar heeft niet lang gewerkt in de kraamzorg. Zij vertrok wederom, maar nu voor zeven en een halve maand, naar dezelfde kibboets in Israël en leerde hier ook Hebreeuws. Tot op de dag van vandaag heeft Rieda nog steeds contacten in Israël vanuit die tijd en is ze de taal nog steeds een beetje machtig.
Eenmaal terug in Nederland ging ze werken op de financiële administratie op een broederij in Lunteren. Ze heeft daar 39 jaar gewerkt. In 1989 heeft ze daarnaast ook het boerenbedrijf van haar ouders overgenomen. In 2001 is Rieda gestopt met het houden van kippen omdat dit door nieuwe regelgeving niet meer haalbaar bleek en daarna bouwde het bedrijf langzaam af.
In 2006 kwam haar vriend Wil in haar leven. Op zaterdagmiddag vlak voor sluitingstijd ging Rieda altijd boodschappen doen bij Bruin van Garderen in het winkeltje in De Glind (Rudolphlaan 3). Bruin en en zijn vrouw Henny waren vrienden geworden met Wil en zijn vrouw na een vakantie in Rusland. Toen Wil, inmiddels gescheiden, hier alleen in De Glind op visite kwam en Rieda ontmoette, sloeg de vonk tussen hen over. Wil heeft ook interesse in Israël en het Jodendom en leest veel over de geschiedenis. Wil, die net 80 jaar oud is geworden, is niet woonachtig in De Glind, maar ze zijn wel lekker veel samen met hun hondje Tova.
De sloop
Inmiddels is het boerenbedrijf helemaal gestopt. Een deel van de schapen is verkocht en het deel van de gepachte grond, grenzend aan het bos, is teruggegeven aan Stichting De Boom. Omdat de daken van de schuren asbest bevatten heeft Rieda het advies van haar neef om dit aan te pakken opgevolgd. Ze heeft met behulp van een adviseur een plan gemaakt om dit te kunnen financieren. Dit betekende dat het asbest moest worden verwijderd, de schuren werden gesloopt en er een stukje bodemsanering moest worden gedaan. Een deel van de grond is verkocht aan een projectontwikkelaar en er wordt binnenkort, om te beginnen, één huis gebouwd tussen Postweg 84 en 86 in. Voor een ander deel tot aan de Schoonderbekerweg, wat ze vroeger ‘de Zwarte weg’ noemden, worden nog plannen gemaakt.
Rieda zegt hierover gekscherend: “Alles wat mijn ouders hebben opgebouwd, heb ik weer afgebouwd.”
Gelukkig geeft dat haar de mogelijkheid om lekker in de boerderij ’t Fluiters Maatje te blijven wonen en hier samen met Wil van te genieten. Rieda woont heel fijn in De Glind, doet één middag in de week vrijwilligerswerk in woonzorgcentrum Sint Joseph in Achterveld en is af en toe heel creatief met het maken van kaarten van droogbloemen.
Ze mist wel nog steeds een gezellige plek in het dorp, zoals het winkeltje van Bruin, voor sociale interactie met andere bewoners in De Glind. Rieda zegt hierover: “Je leert in dit dorp geven en nemen, wil je contact dan is het goed, wil je dit niet, is het ook goed.”
* Jom Kipoer, Grote Verzoendag, voluit Jom ha-Kippoeriem ofwel Dag van de Vergevingen, wordt als de belangrijkste en heiligste dag beschouwd in het jodendom.
